شهرآرانیوز - گپ و گفت ما با مسعود فیروزی، مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی، برای کودکان معلول و عدالت استفاده این کودکان از فضای بازی شهری است. گپ وگفتی که پاشنه آشیل آن به شرح وظایف نهادهای دیگر و هرچه آنان برای معلولان (ازجمله کودک و بزرگ سال) انجام میدهند، همراه است. مدیرکل بهزیستی استان ابتدای کلامش برای بوستانهای دارای فضای بازی کودکان از شهرداری مشهد قدردانی میکند.
او معتقد است که شهرداری با ایجاد این هشت بوستان گامی بزرگ برای حضور کودکان معلول در فضای شهری برداشته است و ادامه این مسیر میتواند با بهسازی همه بوستانهای شهر مشهد همراه باشد.
فیروزی در ادامه نگاهی کارشناسی به محوطه بازی کودکان معلول در بوستانها میاندازد و میگوید: تأکید ما این است که فضای بازی این کودکان نباید از دیگر بچهها جدا باشد. باید هرکدام از این بچهها در کنار دیگر بچهها بتوانند بازی کنند.
مدیرکل بهزیستی خراسان رضوی در تأکیدی دوباره میگوید که مخالف جداسازی جامعه معلولان از دیگر بخشهای جامعه است. فیروزی با صراحت ادامه میدهد: با طرح سینمای مخصوص معلولان، بوستان ویژه معلولان و... و هر طرحی که به نوعی سبب جداسازی این افراد از جامعه باشد، مخالفم. این طرحها معلولان را به گوشهای از جامعه میراند. این درحالی است که جامعه باید خودش را به نوعی آماده کند که بتواند پذیرای همه افراد باشد.
مدیرکل بهزیستی استان معتقد است که مطالبه گری رسانهها باید به این سمت (آماده بودن جامعه) سوق داشته باشد و در کنار آن نیز به فرهنگ سازی ساخت اساسی و بنیادی بناها از همان پایه توجه شود تا چنانچه روزی که آسیب جسمی سراغمان آمد، درگیر بهسازی و مناسب سازی نباشیم. به عنوان مثال از همان ابتدا به ایجاد رمپ، داشتن آسانسور و سرویس بهداشتی مناسب توجه کنیم.
وی در ادامه سراغ قانون حمایت از معلولان میرود. او به ترتیب ۱۰ فصل این قانون را برمی شمارد و میگوید: بر اساس این قانون و متن صریح فصلهای آن، برای سیزده وزارتخانه وظایف و تکالیفی در حوزه معلولان مشخص شده است.
ادامه صحبت او مصداقی از این وظایف است: مسکن معلولان مانند سایر افراد جامعه برعهده نهادهای متولی مسکن است و چه بسا در این حوزه به دلیل شرایط جسمی معلولان باید توجه ویژه داشت، اما اولین جایی که رسانهها برای مطالبه گری معلولان سراغش را میگیرند، بهزیستی است. حوزه بهداشت ودرمان نیز متولی مشخصی دارد، اما رسانهها کمبودهای این حوزه را از بهزیستی مطالبه میکنند.
فیروزی به صندلی چرخ دار و تأمین آن برای معلولان نیز اشاره میکند و میگوید: ما برای تأمین صندلی چرخ دار عادی معلولان دهها مشکل داریم. حال در چنین وضعی پیگیری و خرید صندلی چرخ دار ورزشی که بیش از ۶۰ میلیون قیمت دارد، قطعا خارج از حوزه وظایف بهزیستی است و باید اداره کل ورزش وجوانان برای تأمین صندلی چرخ دار این معلولان اقدام کند.
نمونههایی که مدیرکل بهزیستی میآورد، هنوز ادامه دارد. حوزه حمل ونقل و چالشهای این حوزه مصداق بعدی است. بر اساس قانون، حوزه حمل ونقل عمومی درون شهری باید برای معلولان دارای شرایط آسیب جسمی رایگان باشد. در مشهد این اتفاق با همکاری شهرداری افتاده است. در برون شهری نیز باید ۵۰ درصد هزینه برای افراد معلول شدید محاسبه شود. این بار من از رسانهها میخواهم بررسی کنند که چقدر حمل ونقل برون شهری در این مورد رعایت میشود.
او معتقد است که اگر رسانهها قانون حمایت از معلولان را بررسی و بر اساس این قانون از دستگاههای مسئول مطالبه گری کنند، بی شک تا پایان دوره کاری خود سوژه برای مطالبه گری از دستگاههای مسئول دارند.